Eryk Makohon odnosi się do teorii Ervinga Goffmana, nawiązującej do siatki jawnych i ukrytych reguł kierujących zachowaniem ludzi w obrębie różnych sytuacji. Kontakt twarzą w twarz to rodzaj przedstawienia, w którym rozmówcy odgrywają swoje role w celu wywarcia odpowiedniego wrażenia na drugiej osobie. Publicznie prezentują tylko jedną jaźń, czyli fronton, za nią skrywa się druga – kulisy. Goffmanowskie fasady, czyli powierzchowność, sposób bycia, przyjmują różne formy, podporządkowane celowi, który uczestnik spotkania chce osiągnąć. Formy zastygają. Powstają skorupy ulepione z oczekiwań, tendencji i mód. Wyćwiczone pozy, nieszczere emocje budują codzienność, naturalny styl bycia, który krzepnie. Gdy pęknie, widać, co jest pod spodem. 

choreografia: Eryk Makohon i zespół
dramaturgia: Eryk Makohon
reżyseria: Eryk Makohon
wykonanie: Pamela Bosak, Magdalena Skowron, Mateusz Ulczok
muzyka: collage 
reżyseria świateł: Eryk Makohon
scenografia: Eryk Makohon
kostiumy: Ewa Skoczeń – Citko
produkcja: Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca
partnerzy: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka
premiera (data i miejsce): 27 października 2018, Cricoteka
czas trwania: 40 minut