Sztuka przetrwania. Instynkt przetrwania jest tożsamy dla wszystkich organizmów na Ziemi. W obliczu sytuacji skrajnych nie jesteśmy różni od innych ziemskich stworzeń. One wszystkie potrzebują substancji życiowych i odpowiedniego środowiska. Jednak, co jest tym szczególnym czynnikiem do przetrwania dla nas, ludzi? Czy może sfera życia wybiegająca po za ścisłe przetrwanie jest tym, co odróżnia nas od innych organizmów?

Przetrwanie manifestuje się fizycznie w dwoistości: mocny-słaby, wirtuozyjny-wrażliwy. Z jednej strony jest ciało na krawędzi, ciało w kryzysie, ciało rozbitka, ciało odwodnione, pozbawione energii. Ale także istnieje ciało superbohatera sztuki przetrwania: przygotowane i wytrenowane, atletyczne ciało sportów ekstremalnych… Ruch jest główną siłą napędową spektaklu. Slowstepper porusza się w obszarze ekstremów fizycznego oporu, prędkości, czasu trwania, a zarazem piękna, które powstaje w konsekwencji.

Niesporczaki (Tardigrada) to występujące wszędzie na Ziemi, niewielkie bezkręgowce, które są w stanie wytrzymać prawie każde warunki środowiskowe – ekstremalne temperatury, ciśnienie, promieniowanie (nawet próżnię i promieniowanie kosmiczne). Tardigrada po Łacinie znaczy poruszający się powoli.

Choreografia, reżyseria świateł, wykonanie:  Hygin Delimat

Muzyka: NASA Opensource, Karol Kensee (remix Alice Coltrane)
Mentoring: Rui Horta
Obsługa świateł podczas spektaklu: Marcin Denkiewicz
Rezydencje artystyczne: O Espaco Do Tempo Montemor-O-Novo, Polo Boavista/Miasto Lizbona, Eira/Teatro Voz Lizbona, EKA Unity Lizbona, Pro Danca Lizbona, Arts Printing House Wilno

Podziękowania dla Wiktora Janasa, Ines Santos, Antona Skrzypiciela, Rity Vilheni, Noemi Wagner, Karoliny Wycisk